Στη σελίδα " Μηνιαίο Πρόγραμμα " , δες το υπόλοιπο πρόγραμμα του Δωδεκαημέρου!
Η Οσία Ξένη, προστάτης του παρεκκλησίου της στα Κάτω Πατήσια.Μετοχίου εν Αθήναις της ιεράς μητροπόλεως Σύρου (έργο της καθηγουμένης της Ιεράς Μονής Παναγίας των Βρυούλων Φιλοθέης μοναχής)
Πέμπτη 26 Δεκεμβρίου 2013
Κυριακή 22 Δεκεμβρίου 2013
Παρασκευή 13 Δεκεμβρίου 2013
Ευχέλαιο προ Χριστουγέννων
Την Τετάρτη 18 Δεκεμβρίου και ώρα 5 το απόγευμα θα τελεστεί στο ιερό παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης η ακολουθία του Ιερού Ευχελαίου προς ίαση και ενίσχυση των πιστών
Δευτέρα 9 Δεκεμβρίου 2013
ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΜΗΝΟΣ ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ
Την Τετάρτη 11 Δεκεμβρίου 2013 στο ιερό παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης θα πραγματοποιηθεί Αγρυπνία προς τιμήν του εν αγίοις πατρός ημών Σπυρίδωνος επισκόπου Τριμυθούντος Κύπρου του θαυματουργού.
Ώρα έναρξης: 8 το βράδυ
Κυριακή 8 Δεκεμβρίου 2013
Σάββατο 7 Δεκεμβρίου 2013
Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013
ΚΑΙ ΞΑΝΑΚΟΙΤΩΝΤΑΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΟΡΦΥΡΙΟΥ...!
Γράφει η Μάρω Σιδέρη για τον Άγιο Πορφύριο
Κοιτάζω και ξανακοιτάζω την εικόνα του Γέροντα Πορφυρίου- του Αγίου Πορφυρίου, όπως ακούω να τον λένε οι πιστοί ολόγυρά μου. Κοιτάζω την αγιογραφία του με το φωτοστέφανο και νοιώθω ανόητη. Θεέ μου πόσο ανόητη! Ήταν Άγιος λοιπόν εκείνος ο γέροντας που με υποδεχόταν χωρίς να μιλά όταν έμπαινα στο κελάκι του τρομαγμένη; Ήταν άγιος εκείνο το γλυκό, υπομονετικό γεροντάκι που σεβάστηκε πάντα την άρνησή μου να ακούω συμβουλές τύπου Κατηχητικού και δε μου έδωσε ποτέ καμιά τέτοια συμβουλή; Ήταν Άγιος λοιπόν! Κι εγώ νοιώθω ανόητη γιατί πάντα ήξερα ότι ήταν Άγιος, κι όμως τον φοβόμουν.
Ένα παιδί ήμουν όταν τον γνώρισα, με όλα τα θέματα που έχει ένα παιδί που μπαίνει σε μια άγρια μαύρη εφηβεία. Ένα παιδί, μεγαλωμένο με χριστιανικές αρχές που όμως ήθελε να τις γκρεμίσει γιατί δεν του άρεσαν, δεν το ικανοποιούσαν, το καταπίεζαν. Τέτοιο παιδί ήμουν όταν γνώρισα το Γέροντα, γι’ αυτό και καταπιεζόμουν όταν έπρεπε να ακολουθήσω την οικογένειά μου που λαχταρούσε να τον επισκεφτεί.
Εκείνα τα Κυριακάτικα μεσημέρια όταν έπρεπε να βγάλω τα αγαπημένα μου τζιν και να φορέσω τη φούστα για να πάω να του φιλήσω το χέρι με εξόργιζαν.
Τη θυμάμαι αυτή την οργή που έσκαγε μέσα μου σιωπηλά – γιατί δεν τολμούσα να πω ότι δεν ήθελα να τον δω. Δεν τολμούσα γιατί μέσα μου ήξερα ότι ήταν Άγιος- πώς να αρνηθώ την ευχή ενός τέτοιου ανθρώπου; Κι από την άλλη τον φοβόμουν που ήταν Άγιος. Στην αρχή φοβόμουν γιατί ένοιωθα ότι ήξερε τις σκέψεις και τις πράξεις μου και έτρεμα μην τις αποκάλυπτε στη μαμά μου... Κι όταν κατάλαβα ότι δεν αποκάλυπτε τίποτα, πάλι τον φοβόμουν γιατί πίστευα ότι με έκρινε για όσα είχα κάνει, όσα είχα πει, για ότι ήμουν, ότι δε με ενέκρινε για φιλαράκι του – και γιατί να το έκανε άλλωστε; Είχε ήδη εγκρίνει για φιλαράκια του την αδερφή μου, τη μαμά μου, το μπαμπά μου. Σ’ εκείνους μιλούσε, τους καλωσόριζε, τους έδινε το σταυρό που κρατούσε στο χέρι να τον φιλήσουν. Σε μένα δεν το έκανε... δεν άπλωνε το χέρι να του το φιλήσω... πλησίαζα μόνη μου, τρομαγμένη, καταπιέζοντας τον εαυτό μου να το κάνω και πάντα έφευγα με τρόμο ότι δεν με είχε δεχτεί.
Ώσπου ένα μεσημέρι Σαββάτου , η μαμά μου ζήτησε επιτακτικά να ετοιμαστώ για να πάμε στο Γέροντα. Ήθελα να της πω ότι δεν ήθελα να έρθω μα δεν τόλμησα. Κι έτσι φώναξα ότι ήθελα να έρθω με το παντελόνι. Η μαμά μου ήταν ανένδοτη κι έτσι μπήκα οργισμένη στο δωμάτιό μου και πίσω από την ασφάλεια της μοναξιάς μου τον έβρισα. Τον έβρισα τόσο, που μετά από τόσα χρόνια ακόμα ντρέπομαι για όσα είπα μονάχη στο δωμάτιό μου. Μετά, βγήκα φορώντας τη φούστα μου, μπήκα στο αυτοκίνητο, σιωπηλή και πάντα με την ίδια οργή μέσα μου. Όταν φτάσαμε στο κελάκι του, μπήκαμε όλοι μέσα – εγώ απλά τυπικά θα του φιλούσα το χέρι και θα έφευγα τρέχοντας έξω. Εκείνο το απόγευμα ήταν η πρώτη φορά που με χαιρέτησε με το όνομά μου.
- Έλα Μάρω μου είπε και μου άπλωσε το χέρι.
Θεέ μου πόσο μου άρεσε που άκουσα τη φωνή του να με λέει όπως με φώναζαν οι φίλοι μου! Και πόση ανακούφιση αισθάνθηκα, με την υποδοχή του! Ασφαλώς για να με υποδεχτεί έτσι για πρώτη φορά, ενώ εγώ είχα ξεσπάσει εναντίον του στο δωμάτιό μου, μάλλον δεν ήταν Άγιος. Μάλλον δεν ήξερε τι είχα πει...
Κι εκεί που πήγα μια ανάσα ανακούφισης τον άκουσα να μου λέει στοργικά- πολύ στοργικά: Μάρω θα μπορούσες να βγεις λίγο έξω, για να μιλήσω στο μητέρα σου;
Καλύτερα να άνοιγε η γη να με καταπιεί εκείνη την ώρα! Ήμουν σίγουρη ότι, ως Άγιος, όχι μόνο είχε ακούσει όλα όσα είχα ψιθυρίσει, αλλά θα τα έλεγε όλα στη μαμά μου! Βγήκα με την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή κι όση ώρα περίμενα απ έξω είχα ετοιμάσει στη σκέψη μου την άμυνά μου: είχα φορτώσει κι ήμουν έτοιμη για μάχη! Κι όμως καμιά μάχη δε συνέβη.
Δεν ξέρω τι της είπε, ξέρω όμως ότι όταν βγήκε από το κελάκι η μαμά μου μού ζήτησε συγγνώμη χωρίς να μου εξηγήσει γιατί. Ξέρω ακόμα ότι δεν μου επέβαλε ποτέ ξανά να πάω μαζί τους στο Γέροντα. Μόνη μου πήγαινα, από ντροπή, γιατί δεν άντεχα στην ιδέα ότι δεν ήθελα να πάω, γιατί ζήλευα τη σχέση που είχε η αδερφή μου μαζί του κι ας μην τον πήγαινα! Ήθελα να τον αγαπάω κι ας μην τον αγαπούσα. Ήθελα να ένοιωθα την ευλογία του κι ας μην την ένοιωθα! Ήθελα να με θεωρήσει φιλαράκι του κι ας μην αισθανόμουν ότι ήταν δικός μου φίλος. Έπρεπε να βγω από το σκοτάδι της εφηβείας μου για να καταλάβω με ντροπή ότι εκείνος με είχε αποδεχτεί, έτσι όπως ήμουν. Κατάλαβα πως όταν δεν μου άπλωνε το χέρι να το φιλήσω, το έκανε όχι από αποδοκιμασία αλλά από αποδοχή. Στη μεταξύ μας σχέση εκείνος ήταν ο ειλικρινής κι εγώ η ψεύτικη. Εγώ πλησίαζα κι ας μην ήθελα, εκείνος όμως δεν άπλωνε το χέρι επειδή σεβόταν το φόβο και την αντίδρασή μου. Εγώ καταπίεζα τη Μάρω, ενώ εκείνος την αποδεχόταν κι έκανε αυτό που η Μάρω ήθελε...
Ακόμα και την οργή μου εκείνος την ερμήνευε σαν προσευχή. Δε μου έκανε καμιά νύξη για το Χριστό, δε μου έδωσε καμιά συμβουλή, δε μου μίλησε για θαύματα για να με πείσει. Κι όμως ξέρω πια ότι αυτή η σιωπή ήταν η πιο τρανή απόδειξη ότι με είχε αποδεχτεί σα φιλαράκι του, έτσι όπως ήμουν. Ίσως γι’ αυτό ήταν ο μόνος που δεν αντέδρασε όταν πέρασα στη Θεολογία. Όλοι οι άλλοι, φίλοι συγγενείς θορυβήθηκαν: Η Μάρω στη Θεολογία; Ακόμα κι εγώ η ίδια δεν ήξερα γιατί είχα βάλει τη Θεολογία ως πρώτη επιλογή. Εκείνος όμως δεν είπε τίποτα. Ούτε με συνεχάρη, ούτε θριαμβολόγησε. Κράτησε την ίδια σιωπηλή, ξεκάθαρη στάση που επιθυμούσε η ψυχή μου. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι βλέποντας το αγρίμι μέσα μου, με ανέθεσε απευθείας στο Θεό κι αυτό είναι για μένα η μεγαλύτερη απόδειξη ότι με ένοιωθε φιλαράκι του...
Αυτή τη σχέση την παθιασμένη την είχα με το Γέροντα ως το τέλος. Εγώ δε μαλάκωσα ποτέ κι εκείνος δεχόταν πάντα την ορμή μου σαν δείγμα αγάπης. Τον ξαναπρόσβαλα το Γέροντα, άλλη μια φορά και πάλι πίσω από την πλάτη του – ως γνήσια θρασύδειλη! Πάλι Σάββατο ήταν κι εγώ ήμουν φοιτήτρια πια και είχα εξεταστική. Τη Δευτέρα έδινα μάθημα και στις 9 το βράδυ του Σαββάτου έμαθα ότι είχα διαβάσει λάθος ύλη. Πανικοβλήθηκα κι όταν η μαμά μου προσπαθώντας να με ηρεμήσει μου είπε
«Βρε τι σκας; Αφού έχεις το Γέροντα!», εγώ έγινα ηφαίστειο που έσκασε:
«Δε μας παρατάς με το Γέροντά σου! Τι να μου κάνει τωρα ο Γέροντας;» Εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο κι όταν άκουσα τη μαμά μου να λέει: Γέροντα!... ναι εδώ είναι η Μάρω. Δίπλα μου!» ήθελα να έχει το πάτωμα μια καταπακτή για να χωθώ μέσα! Σα βρεμένο γατί πήρα το ακουστικό και η φωνή μου που τόσο σθεντόρια τον είχε αμφισβητήσει, τώρα είχε γίνει ψίθυρος. Την απορία του δε θα την ξεχάσω ποτέ:
«Άραγε, ποια από τις δυο σας με επικαλέστηκε στ’ αλήθεια;» με ρώτησε, σα να ήθελε να με διαβεβαιώσει ότι εκείνος ως Άγιος δεν άκουγε λόγια του στόματος αλλά της ψυχής... «θα μπορούσες να έρθεις αύριο να διαβάσεις εδώ;» με ρώτησε με μια ευγένεια που όμοιά της δεν έχω συναντήσει. Είπα ναι, όλο ντροπή και χωρίς άλλα λόγια έκλεισε το τηλέφωνο. Το άλλο πρωί στις 7 ήμουν με τους γονείς μου στη Μαλακάσα. Ο Γέροντας είχε δώσει εντολή να ανοίξουν ένα γραφείο για να περιμένω- κι ας είχε λειτουργία στο Ναό. Εκείνος με αποδεχόταν όπως ήμουν... Όταν με δέχτηκε στο κελάκι, μετά τις 10, πάλι δεν είχε πολλά λόγια: «Αχ και να πίστευες λίγο! 10 θα έγραφες!» μου είπε απαλά κι άνοιξε το βιβλίο τέσσερις φορές. «δεν πειράζει όμως. Και το 5 καλό είναι!»
Από τα τέσσερα θέματα διάβασα τα δύο. Τα άλλα τα βρήκα ανούσια και χαζά! Έπεσαν και τα τέσσερα κι εγώ πήρα 5! Καλό ήταν! Καλό μου έκανε! Άλλωστε πάντα με το Γέροντα 5 έπαιρνα. Το παραπάνω δεν το αντέχω, ούτε το αξίζω και το ξέρω. Μου αρκεί όμως αυτό το 5... με κάνει να νοιώθω ότι τον έχω κοντά μου κι αυτό μου αρκεί.
Όσο για το ότι είναι Άγιος; Το ξέρω μα δε το αντέχει το μυαλό μου... ο γέροντας ήταν άγιος πάντα, μόνο ένας Άγιος θα άντεχε κάποιαν σαν εμένα. Για μένα είναι Άγιος μα παραμένει ο Γέροντας, ο δικός μου Γέροντας, αυτός που χρησιμοποιεί την απιστία και τον εγωισμό και την αμφιβολία μου ως μέσα για να επικοινωνήσει μαζί μου. Είναι ο Γέροντας που δε με μάλωσε ποτέ, δε με κολάκεψε ποτέ, δε με εγκατέλειψε ποτέ μα μόνο με τα εντελώς απαραίτητα λόγια. Είναι ο Γέροντας που δε μου απαντά όταν απευθύνομαι σ’ αυτόν από υποκριτικό καθωσπρεπισμό και που με καλωσορίζει πάντα όταν του μιλάω απλά ως Μάρω...
Γράφει η Μάρω Σιδέρη για τον Άγιο Πορφύριο
Κοιτάζω και ξανακοιτάζω την εικόνα του Γέροντα Πορφυρίου- του Αγίου Πορφυρίου, όπως ακούω να τον λένε οι πιστοί ολόγυρά μου. Κοιτάζω την αγιογραφία του με το φωτοστέφανο και νοιώθω ανόητη. Θεέ μου πόσο ανόητη! Ήταν Άγιος λοιπόν εκείνος ο γέροντας που με υποδεχόταν χωρίς να μιλά όταν έμπαινα στο κελάκι του τρομαγμένη; Ήταν άγιος εκείνο το γλυκό, υπομονετικό γεροντάκι που σεβάστηκε πάντα την άρνησή μου να ακούω συμβουλές τύπου Κατηχητικού και δε μου έδωσε ποτέ καμιά τέτοια συμβουλή; Ήταν Άγιος λοιπόν! Κι εγώ νοιώθω ανόητη γιατί πάντα ήξερα ότι ήταν Άγιος, κι όμως τον φοβόμουν.
Ένα παιδί ήμουν όταν τον γνώρισα, με όλα τα θέματα που έχει ένα παιδί που μπαίνει σε μια άγρια μαύρη εφηβεία. Ένα παιδί, μεγαλωμένο με χριστιανικές αρχές που όμως ήθελε να τις γκρεμίσει γιατί δεν του άρεσαν, δεν το ικανοποιούσαν, το καταπίεζαν. Τέτοιο παιδί ήμουν όταν γνώρισα το Γέροντα, γι’ αυτό και καταπιεζόμουν όταν έπρεπε να ακολουθήσω την οικογένειά μου που λαχταρούσε να τον επισκεφτεί.
Εκείνα τα Κυριακάτικα μεσημέρια όταν έπρεπε να βγάλω τα αγαπημένα μου τζιν και να φορέσω τη φούστα για να πάω να του φιλήσω το χέρι με εξόργιζαν.
Τη θυμάμαι αυτή την οργή που έσκαγε μέσα μου σιωπηλά – γιατί δεν τολμούσα να πω ότι δεν ήθελα να τον δω. Δεν τολμούσα γιατί μέσα μου ήξερα ότι ήταν Άγιος- πώς να αρνηθώ την ευχή ενός τέτοιου ανθρώπου; Κι από την άλλη τον φοβόμουν που ήταν Άγιος. Στην αρχή φοβόμουν γιατί ένοιωθα ότι ήξερε τις σκέψεις και τις πράξεις μου και έτρεμα μην τις αποκάλυπτε στη μαμά μου... Κι όταν κατάλαβα ότι δεν αποκάλυπτε τίποτα, πάλι τον φοβόμουν γιατί πίστευα ότι με έκρινε για όσα είχα κάνει, όσα είχα πει, για ότι ήμουν, ότι δε με ενέκρινε για φιλαράκι του – και γιατί να το έκανε άλλωστε; Είχε ήδη εγκρίνει για φιλαράκια του την αδερφή μου, τη μαμά μου, το μπαμπά μου. Σ’ εκείνους μιλούσε, τους καλωσόριζε, τους έδινε το σταυρό που κρατούσε στο χέρι να τον φιλήσουν. Σε μένα δεν το έκανε... δεν άπλωνε το χέρι να του το φιλήσω... πλησίαζα μόνη μου, τρομαγμένη, καταπιέζοντας τον εαυτό μου να το κάνω και πάντα έφευγα με τρόμο ότι δεν με είχε δεχτεί.
Ώσπου ένα μεσημέρι Σαββάτου , η μαμά μου ζήτησε επιτακτικά να ετοιμαστώ για να πάμε στο Γέροντα. Ήθελα να της πω ότι δεν ήθελα να έρθω μα δεν τόλμησα. Κι έτσι φώναξα ότι ήθελα να έρθω με το παντελόνι. Η μαμά μου ήταν ανένδοτη κι έτσι μπήκα οργισμένη στο δωμάτιό μου και πίσω από την ασφάλεια της μοναξιάς μου τον έβρισα. Τον έβρισα τόσο, που μετά από τόσα χρόνια ακόμα ντρέπομαι για όσα είπα μονάχη στο δωμάτιό μου. Μετά, βγήκα φορώντας τη φούστα μου, μπήκα στο αυτοκίνητο, σιωπηλή και πάντα με την ίδια οργή μέσα μου. Όταν φτάσαμε στο κελάκι του, μπήκαμε όλοι μέσα – εγώ απλά τυπικά θα του φιλούσα το χέρι και θα έφευγα τρέχοντας έξω. Εκείνο το απόγευμα ήταν η πρώτη φορά που με χαιρέτησε με το όνομά μου.
- Έλα Μάρω μου είπε και μου άπλωσε το χέρι.
Θεέ μου πόσο μου άρεσε που άκουσα τη φωνή του να με λέει όπως με φώναζαν οι φίλοι μου! Και πόση ανακούφιση αισθάνθηκα, με την υποδοχή του! Ασφαλώς για να με υποδεχτεί έτσι για πρώτη φορά, ενώ εγώ είχα ξεσπάσει εναντίον του στο δωμάτιό μου, μάλλον δεν ήταν Άγιος. Μάλλον δεν ήξερε τι είχα πει...
Κι εκεί που πήγα μια ανάσα ανακούφισης τον άκουσα να μου λέει στοργικά- πολύ στοργικά: Μάρω θα μπορούσες να βγεις λίγο έξω, για να μιλήσω στο μητέρα σου;
Καλύτερα να άνοιγε η γη να με καταπιεί εκείνη την ώρα! Ήμουν σίγουρη ότι, ως Άγιος, όχι μόνο είχε ακούσει όλα όσα είχα ψιθυρίσει, αλλά θα τα έλεγε όλα στη μαμά μου! Βγήκα με την καρδιά μου να χτυπάει σαν τρελή κι όση ώρα περίμενα απ έξω είχα ετοιμάσει στη σκέψη μου την άμυνά μου: είχα φορτώσει κι ήμουν έτοιμη για μάχη! Κι όμως καμιά μάχη δε συνέβη.
Δεν ξέρω τι της είπε, ξέρω όμως ότι όταν βγήκε από το κελάκι η μαμά μου μού ζήτησε συγγνώμη χωρίς να μου εξηγήσει γιατί. Ξέρω ακόμα ότι δεν μου επέβαλε ποτέ ξανά να πάω μαζί τους στο Γέροντα. Μόνη μου πήγαινα, από ντροπή, γιατί δεν άντεχα στην ιδέα ότι δεν ήθελα να πάω, γιατί ζήλευα τη σχέση που είχε η αδερφή μου μαζί του κι ας μην τον πήγαινα! Ήθελα να τον αγαπάω κι ας μην τον αγαπούσα. Ήθελα να ένοιωθα την ευλογία του κι ας μην την ένοιωθα! Ήθελα να με θεωρήσει φιλαράκι του κι ας μην αισθανόμουν ότι ήταν δικός μου φίλος. Έπρεπε να βγω από το σκοτάδι της εφηβείας μου για να καταλάβω με ντροπή ότι εκείνος με είχε αποδεχτεί, έτσι όπως ήμουν. Κατάλαβα πως όταν δεν μου άπλωνε το χέρι να το φιλήσω, το έκανε όχι από αποδοκιμασία αλλά από αποδοχή. Στη μεταξύ μας σχέση εκείνος ήταν ο ειλικρινής κι εγώ η ψεύτικη. Εγώ πλησίαζα κι ας μην ήθελα, εκείνος όμως δεν άπλωνε το χέρι επειδή σεβόταν το φόβο και την αντίδρασή μου. Εγώ καταπίεζα τη Μάρω, ενώ εκείνος την αποδεχόταν κι έκανε αυτό που η Μάρω ήθελε...
Ακόμα και την οργή μου εκείνος την ερμήνευε σαν προσευχή. Δε μου έκανε καμιά νύξη για το Χριστό, δε μου έδωσε καμιά συμβουλή, δε μου μίλησε για θαύματα για να με πείσει. Κι όμως ξέρω πια ότι αυτή η σιωπή ήταν η πιο τρανή απόδειξη ότι με είχε αποδεχτεί σα φιλαράκι του, έτσι όπως ήμουν. Ίσως γι’ αυτό ήταν ο μόνος που δεν αντέδρασε όταν πέρασα στη Θεολογία. Όλοι οι άλλοι, φίλοι συγγενείς θορυβήθηκαν: Η Μάρω στη Θεολογία; Ακόμα κι εγώ η ίδια δεν ήξερα γιατί είχα βάλει τη Θεολογία ως πρώτη επιλογή. Εκείνος όμως δεν είπε τίποτα. Ούτε με συνεχάρη, ούτε θριαμβολόγησε. Κράτησε την ίδια σιωπηλή, ξεκάθαρη στάση που επιθυμούσε η ψυχή μου. Μερικές φορές σκέφτομαι ότι βλέποντας το αγρίμι μέσα μου, με ανέθεσε απευθείας στο Θεό κι αυτό είναι για μένα η μεγαλύτερη απόδειξη ότι με ένοιωθε φιλαράκι του...
Αυτή τη σχέση την παθιασμένη την είχα με το Γέροντα ως το τέλος. Εγώ δε μαλάκωσα ποτέ κι εκείνος δεχόταν πάντα την ορμή μου σαν δείγμα αγάπης. Τον ξαναπρόσβαλα το Γέροντα, άλλη μια φορά και πάλι πίσω από την πλάτη του – ως γνήσια θρασύδειλη! Πάλι Σάββατο ήταν κι εγώ ήμουν φοιτήτρια πια και είχα εξεταστική. Τη Δευτέρα έδινα μάθημα και στις 9 το βράδυ του Σαββάτου έμαθα ότι είχα διαβάσει λάθος ύλη. Πανικοβλήθηκα κι όταν η μαμά μου προσπαθώντας να με ηρεμήσει μου είπε
«Βρε τι σκας; Αφού έχεις το Γέροντα!», εγώ έγινα ηφαίστειο που έσκασε:
«Δε μας παρατάς με το Γέροντά σου! Τι να μου κάνει τωρα ο Γέροντας;» Εκείνη την ώρα χτύπησε το τηλέφωνο κι όταν άκουσα τη μαμά μου να λέει: Γέροντα!... ναι εδώ είναι η Μάρω. Δίπλα μου!» ήθελα να έχει το πάτωμα μια καταπακτή για να χωθώ μέσα! Σα βρεμένο γατί πήρα το ακουστικό και η φωνή μου που τόσο σθεντόρια τον είχε αμφισβητήσει, τώρα είχε γίνει ψίθυρος. Την απορία του δε θα την ξεχάσω ποτέ:
«Άραγε, ποια από τις δυο σας με επικαλέστηκε στ’ αλήθεια;» με ρώτησε, σα να ήθελε να με διαβεβαιώσει ότι εκείνος ως Άγιος δεν άκουγε λόγια του στόματος αλλά της ψυχής... «θα μπορούσες να έρθεις αύριο να διαβάσεις εδώ;» με ρώτησε με μια ευγένεια που όμοιά της δεν έχω συναντήσει. Είπα ναι, όλο ντροπή και χωρίς άλλα λόγια έκλεισε το τηλέφωνο. Το άλλο πρωί στις 7 ήμουν με τους γονείς μου στη Μαλακάσα. Ο Γέροντας είχε δώσει εντολή να ανοίξουν ένα γραφείο για να περιμένω- κι ας είχε λειτουργία στο Ναό. Εκείνος με αποδεχόταν όπως ήμουν... Όταν με δέχτηκε στο κελάκι, μετά τις 10, πάλι δεν είχε πολλά λόγια: «Αχ και να πίστευες λίγο! 10 θα έγραφες!» μου είπε απαλά κι άνοιξε το βιβλίο τέσσερις φορές. «δεν πειράζει όμως. Και το 5 καλό είναι!»
Από τα τέσσερα θέματα διάβασα τα δύο. Τα άλλα τα βρήκα ανούσια και χαζά! Έπεσαν και τα τέσσερα κι εγώ πήρα 5! Καλό ήταν! Καλό μου έκανε! Άλλωστε πάντα με το Γέροντα 5 έπαιρνα. Το παραπάνω δεν το αντέχω, ούτε το αξίζω και το ξέρω. Μου αρκεί όμως αυτό το 5... με κάνει να νοιώθω ότι τον έχω κοντά μου κι αυτό μου αρκεί.
Όσο για το ότι είναι Άγιος; Το ξέρω μα δε το αντέχει το μυαλό μου... ο γέροντας ήταν άγιος πάντα, μόνο ένας Άγιος θα άντεχε κάποιαν σαν εμένα. Για μένα είναι Άγιος μα παραμένει ο Γέροντας, ο δικός μου Γέροντας, αυτός που χρησιμοποιεί την απιστία και τον εγωισμό και την αμφιβολία μου ως μέσα για να επικοινωνήσει μαζί μου. Είναι ο Γέροντας που δε με μάλωσε ποτέ, δε με κολάκεψε ποτέ, δε με εγκατέλειψε ποτέ μα μόνο με τα εντελώς απαραίτητα λόγια. Είναι ο Γέροντας που δε μου απαντά όταν απευθύνομαι σ’ αυτόν από υποκριτικό καθωσπρεπισμό και που με καλωσορίζει πάντα όταν του μιλάω απλά ως Μάρω...
Κυριακή 1 Δεκεμβρίου 2013
Η Παγκόσμια προσμονή του Μεσσία. Το φαινόμενο του Μεσσιανισμού
Την Τετάρτη 4 Δεκεμβρίου 2013 και ώρα 8 το απόγευμα στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης θα πραγματοποιηθεί χριστουγεννιάτικη ομιλία από τον φιλόλογο Κωνσταντίνο Γανωτή με θέμα:
" Η Παγκόσμια προσμονή του Μεσσία. Το φαινόμενο του Μεσσιανισμού"
(της ομιλίας θα προηγηθεί η μικρή Παράκληση στην Παναγία στις 7 το απόγευμα )
Σάββατο 30 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 29 Νοεμβρίου 2013
Δευτέρα 25 Νοεμβρίου 2013
Κυριακή 24 Νοεμβρίου 2013
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2013
Προσκυνηματική Εκδρομή Δεκεμβρίου
Το Ιερό Παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης Κάτω Πατησίων Θα πραγματοποιήσει το Σάββατο στις 7 Δεκεμβρίου 2013 προσκυνηματική εκδρομή στην
Ιερά Μονή Κοιμήσεως Θεοτόκου Κυπαρισσιωτίσσης και Αγίου Ιεροθέου καθώς και στη γυναικεία Ιερά Μονή Αγίου Ιωάννου Μακρυνού
Δηλώσεις συμμετοχής εντός Ιερού Παρεκκλησίου έως τις 4 Δεκεμβρίου
Ώρα αναχώρησης : 8.30 το πρωί από Στρατηγού Καλάρη
Τρίτη 19 Νοεμβρίου 2013
Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013
Φωτογραφίες απ΄την Εκδρομή μας!
Δες στο παράθυρο " Εκδρομές " τις πρώτες φωτογραφίες από την προσκυνηματική εκδρομή της Νεότητας της Οσίας Ξένης στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού το Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013
Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013
Πέμπτη 14 Νοεμβρίου 2013
Αγρυπνία μηνός Νοεμβρίου
Την Τετάρτη 20 Νοεμβρίου 2013 στο Ιερό Παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης κάτω Πατησίων θα πραγματοποιηθεί Ιερά Αγρυπνία για την εορτή Των Εισοδίων Της Υπεραγίας Θεοτόκου.
Ώρα έναρξης : 8 το βράδυ
(Η Παράκληση και η ανάλυση του Ψαλτηρίου δεν θα γίνει αυτή τη Τετάρτη)
Τρίτη 5 Νοεμβρίου 2013
Πρόγραμμα Νοεμβρίου 2013
Δες στο παράθυρο " Μηνιαίο Πρόγραμμα " το πρόγραμμα ιερών ακολουθιών της πρώτης εβδομάδος του Νοεμβρίου
Κυριακή 3 Νοεμβρίου 2013
Προσκυνηματική Εκδρομή Νεότητας Οσίας Ξένης
Το Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2013 θα πραγματοποιηθεί από το ιερό παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης προσκυνηματική εκδρομή για τα νέους και για οικογένειες στην Ιερά Μονή Αγίου Γεωργίου Φενεού Κορινθίας ( λίμνη Δόξα ) και στη συνέχεια γεύμα στο Ξυλόκαστρο.Δηλώσεις συμμετοχής εντός του παρεκκλησίου μέχρι τις 13 Νοεμβρίου
Τρίτη 29 Οκτωβρίου 2013
Σάββατο 26 Οκτωβρίου 2013
Παρασκευή 25 Οκτωβρίου 2013
ΨΑΛΤΗΡΙΟΝ ( οι Ψαλμοί του Δαυίδ )
Δες στο παράθυρο " ιστορικά σημαντικά και ωφέλιμα" τους ψαλμούς του Δαυίδ που μας παρουσιάζει ο φιλόλογος Κωνσταντίνος Γανωτής κάθε Τετάρτη βράδυ στο παρεκκλησάκι μας .
Την Τετάρτη 23 Οκτωβρίου παρουσιάσαμε τον 50ο ψαλμόΣτην τοποθεσία "ηχογραφημένες ομιλίες" αναρτήθηκε η ομιλία του Κ. Γανωτή
με θέμα τόν 50ο ψαλμό - της Τετάρτης 23/10/2013.
Την Τετάρτη 30 Οκτωβρίου θα παρουσιάσουμε τον 118ο ψαλμό
Στην τοποθεσία "ηχογραφημένες ομιλίες" αναρτήθηκε η ομιλία του Κ. Γανωτή
με θέμα τόν 118ο ψαλμό - της Τετάρτης 30/10/2013.
Κυριακή 20 Οκτωβρίου 2013
Παρασκευή 18 Οκτωβρίου 2013
Κυριακή 13 Οκτωβρίου 2013
Αρχίζουν οι Παρακλήσεις και οι συναντήσεις με τον κύριο Κωνσταντίνο Γανωτή
Οι παρακλήσεις θα γίνονται κάθε Τετάρτη στις 7 το απόγευμα από τον γυναικείο χορό της Οσίας Ξένης.
ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΜΗΝΟΣ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ
Ιερό Παρεκκλήσιο Οσίας Ξένης
Την Τρίτη 22 Οκτωβρίου θα τελεστεί στο ιερό παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης Ιερά Αγρυπνία προς τιμήν του Αγίου Ιακώβου του Αδελφοθέου
Κυριακή 29 Σεπτεμβρίου 2013
Προσευχή στην Αχαρνών.........
Ξεκινούν και πάλι τα Απόδειπνα και οι συναντήσεις νέων στο ιερό παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης .
Κάθε Δευτέρα στις 8 το βράδυ τα νέα παιδιά κάνουν το Απόδειπνο και συνομιλούν με τον ιερέα του παρεκκλησίου.
Αυτή τη Δευτέρα πριν το Απόδειπνο θα τελέσουμε όλοι μαζί τον Αγιασμό του Οκτωβρίου.
Καλή Αρχή!
Κάθε Δευτέρα στις 8 το βράδυ τα νέα παιδιά κάνουν το Απόδειπνο και συνομιλούν με τον ιερέα του παρεκκλησίου.
Αυτή τη Δευτέρα πριν το Απόδειπνο θα τελέσουμε όλοι μαζί τον Αγιασμό του Οκτωβρίου.
Καλή Αρχή!
Τρίτη 24 Σεπτεμβρίου 2013
Τετάρτη 11 Σεπτεμβρίου 2013
Σεπτέμβριος 2013 : Το πανηγυράκι μας
Το Σάββατο 28 Σεπτεμβρίου 2013 μετά τον Εσπερινό στην αυλή της Οσίας Ξένης Κ.Πατησίων θα καλωσορίσουμε την καινούρια εκκλησιαστική και μαθητική χρονιά με σκοπούς - χορούς και τραγούδια απ'όλη την Ελλάδα και την Μικρά Ασία.
Σας περιμένουμε όλους!
Ώρα έναρξης : 8 το βράδυ
( Σε περίπτωσης βροχής το πανηγυράκι θα γίνει στο υπόστεγο )
Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013
Κυριακή 9 Ιουνίου 2013
Πέμπτη 6 Ιουνίου 2013
Σάββατο 1 Ιουνίου 2013
Το Πανηγυράκι μας
Το Σάββατο 15 Ιουνίου θα αποχαιρετήσουμε τις συναντήσεις μας και θα καλωσορίσουμε το Kαλοκαίρι με το πανηγυράκι της οσίας Ξένης .Ελάτε να χαρούμε όλοι μαζί στην αυλή της Οσίας Ξένης τραγούδια και χορούς από διάφορα μέρη της Ελλάδας και ιδιαιτέρως της Νάξου με το συγκρότημα και την κομπανία της " Περπερούνας " και πολλούς μικρούς και μεγάλους μουσικούς
Σάββατο 15 Ιουνίου 2013
Ώρα: 20:00 μ.μ ( μετά τον Εσπερινό )
αχαρνών 303 κάτω πατήσια
Παρασκευή 31 Μαΐου 2013
Κυριακή 26 Μαΐου 2013
Δευτέρα 20 Μαΐου 2013
Καλοκαιρινή εκδρομή - Προσκύνημα!
Το Σάββατο 8 Ιουνίου 2013 το ιερό παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης Κ. Πατησίων θα πραγματοποιήσει προσκυνηματική εκδρομή στην Ιερά Μονή Μεταμορφώσεως του Σωτήρως στην Κύμη της Εύβοιας!
Ώρα αναχώρησης 8 το πρωί από Στρατηγού Καλάρη .
Επιστροφή 8.30 το απόγευμα στην Οσία Ξένη
Κρατήσεις θέσεων έως 2 Ιουνίου
Πληροφορίες εντός του Ναού ,τηλ: 2108327800
Ώρα αναχώρησης 8 το πρωί από Στρατηγού Καλάρη .
Επιστροφή 8.30 το απόγευμα στην Οσία Ξένη
Κρατήσεις θέσεων έως 2 Ιουνίου
Πληροφορίες εντός του Ναού ,τηλ: 2108327800
Τρίτη 14 Μαΐου 2013
Ξεκίνησαν τα Απόδειπνα - συναντήσεις νέων - και οι Παρακλήσεις μετά το Πάσχα.
Απόδειπνο και συνάντηση νέων κάθε Δευτέρα στις 8 το βράδυ
Παράκληση στην Παναγία και ομιλία του κ. Κωνσταντίνου Γανωτή κάθε Τετάρτη στις 7 το απόγευμα
ΑΓΡΥΠΝΙΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΕΣ ΕΞΕΤΑΣΕΙΣ
Την Δευτέρα 20 Μαΐου 2013 και ώρα 8 το βράδυ στο ιερό παρεκκλήσιο της οσίας Ξένης θα γίνει αγρυπνία προς τιμήν των Αγίων ενδόξων και ισαποστόλων βασιλέων Κωνσταντίνου και Ελένης.
Στην αγρυπνία αυτή καλούμε τους μαθητές που θα δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις να έρθουν να πάρουν δύναμη και ευλογία για τον αγώνα τους !
Η αγρυπνία θα τελειώσει γύρω στις 11 το βράδυ .
Στην αγρυπνία αυτή καλούμε τους μαθητές που θα δώσουν πανελλήνιες εξετάσεις να έρθουν να πάρουν δύναμη και ευλογία για τον αγώνα τους !
Η αγρυπνία θα τελειώσει γύρω στις 11 το βράδυ .
Τρίτη 23 Απριλίου 2013
ΠΑΣΧΑ 2013 στο ιερό παρεκκλήσιο της Οσίας Ξένης
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
ΤΗΣ
ΑΓΙΑΣ
ΚΑΙ
ΜΕΓΑΛΗΣ
ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
Καλή
και
ευλογημένη
Μεγάλη
Εβδομάδα.
Καλή
Ανάσταση!
- ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΩΝ ΒΑΪΩΝ 28/4/2013
ΘΕΙΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ι.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
07:00
πμ
– 10:00
πμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΕΣΠΕΡΙΝΟΥ
06:00
μμ
– 07:00
μμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΝΥΜΦΙΟΥ
07:00
μμ
– 09:00
μμ
- ΜΕΓΑΛΗ ΔΕΥΤΕΡΑ 29/4/2013
ΘΕΙΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΤΩΝ
ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ
ΤΙΜΙΩΝ
ΔΩΡΩΝ
07:00
πμ
– 09:00
πμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΜΕΓΑΛΟΥ
ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ
06:00
μμ
– 07:00
μμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΝΥΜΦΙΟΥ
07:00
μμ
– 09:00
μμ
- ΜΕΓΑΛΗ ΤΡΙΤΗ 30/4/2013
ΘΕΙΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΤΩΝ
ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ
ΤΙΜΙΩΝ
ΔΩΡΩΝ
07:00
πμ
– 09:00
πμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΜΕΓΑΛΟΥ
ΑΠΟΔΕΙΠΝΟΥ
06:00
μμ
– 07:00
μμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΝΥΜΦΙΟΥ
07:00
μμ
– 09:00
μμ
- ΜΕΓΑΛΗ ΤΕΤΑΡΤΗ 01/5/2013
ΘΕΙΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
ΤΩΝ
ΠΡΟΗΓΙΑΣΜΕΝΩΝ
ΤΙΜΙΩΝ
ΔΩΡΩΝ
07:00
πμ
– 09:00
πμ
ΤΟ
ΙΕΡΟΝ
ΚΑΙ
ΜΕΓΑ
ΕΥΧΕΛΑΙΟΝ
05:00
μμ
– 06:15
μμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΟΥ
ΝΙΠΤΗΡΟΣ
07:00
μμ
– 09:00
μμ
- ΜΕΓΑΛΗ ΠΕΜΠΤΗ 02/5/2013
Ο
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
ΜΕΤΑ
ΤΗΣ
ΘΕΙΑΣ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟΥ
ΜΕΓΑΛΟΥ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
07:00
πμ
– 10:00
πμ
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΩΝ
ΠΑΘΩΝ
ΤΟΥ
ΚΥΡΙΟΥ
06:30
μμ
– 09:30
μμ
- ΜΕΓΑΛΗ ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 03/5/2013
Η
ΑΚΟΛΟΥΘΙΑ
ΤΩΝ
ΜΕΓΑΛΩΝ
ΩΡΩΝ
08:00
πμ
– 10:00
πμ
Ο
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
ΤΗΣ
ΑΠΟΚΑΘΗΛΩΣΕΩΣ
10:00
πμ
– 11:00
πμ
Ο
ΕΠΙΤΑΦΙΟΣ
ΘΡΗΝΟΣ
07:00
μμ
– 09:00
μμ
ΕΞΟΔΟΣ
ΕΠΙΤΑΦΙΟΥ
09:15
μμ
ΛΙΤΑΝΕΙΑ
ΔΙΑ
ΤΩΝ
ΟΔΩΝ
ΑΧΑΡΝΩΝ-ΣΙΦΝΟΥ-ΕΠΙΔΑΜΝΟΥ-ΕΥΓ.ΚΑΡΑΒΙΑ-Ι.ΝΑΟΣ
- ΜΕΓΑΛΟ ΣΑΒΒΑΤΟ 04/5/2013
Ο
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
ΜΕΤΑ
ΤΗΣ
ΘΕΙΑΣ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ
ΤΟΥ
ΜΕΓΑΛΟΥ
ΒΑΣΙΛΕΙΟΥ
07:15
πμ
– 10:15
πμ
Η
ΠΑΝΝΥΧΙΣ
(ΜΕΣΟΝΥΚΤΙΚΟΝ
ΤΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ)
11:00
μμ
- ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΧΑ 05/5/2013
Η
ΤΕΛΕΤΗ
ΤΗΣ
ΑΝΑΣΤΑΣΕΩΣ
00:00
πμ
ΟΡΘΡΟΣ
&
Θ.ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ι.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
00:15
πμ
– 01:45
πμ
Ο
ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ
ΤΗΣ
ΑΓΑΠΗΣ
και του Αγ.Γεωργίου του τροπαιοφόρου 07:00
μμ
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΙΕΡΩΝ ΑΚΟΛΟΥΘΙΩΝ
ΤΗΣ
ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ
ΕΒΔΟΜΑΔΟΣ
- ΔΕΥΤΕΡΑ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 06/5/2013
ΘΕΙΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ι.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
07:00
πμ
– 10:00
πμ
Γεωργίου
του
τροπαιοφόρου,
Ιώβ
του
δικαίου
πολυάθλου,
Σεραφείμ
οσίου
του
εν
τω
όρει
Δομβούς
ασκήσαντος.
- ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΚΑΙΝΗΣΙΜΟΥ 08/5/2013
ΘΕΙΑ
ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ
Ι.ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΟΥ
07:00
πμ
– 10:00
πμ
Ιωάννου
του
Θεολόγου
και
Ευαγγελιστού,
Αρσενίου
οσίου
του
μεγάλου.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)